۱۳۸۸ تیر ۲۱, یکشنبه

آتش زدن زمین های کشاورزی پس از برداشت محصول با کدامین دلیل ؟

بنام خداوند جان خرد شاید درپایان فصل برداشت محصولات کشاورزی از نزدیک مشاهده کرده باشید که در بعضی از مناطق کشاورزی ؛ تعدادی از کشاورزان پس از برداشت محصولات خود ( بیشتر کشتزارهای گندم و جو ) باقیمانده ساقه گیاهان را در کشتزارها خود آتش می زنند ؛ که گاهی شعله های آتش و دود ناشی از آن آتش سوزی کل منطقه را فرا می گیرد . اگر مسیر محل کار شما هر روز از کنار این کشتزارها باشد به یاد خواهید آورد که این کشتزار در فصل بهار خیلی سر سبز وقشنگ دلنشین بودند ولی امروز به سر زمین سوخته تبدیل شده است که بوی بد این سوختگی مشامتان را اذیت می کند. برای دوستداران محیط زیست این صحنه ها بسیار بد و ناگوار می باشد گوی انگار قسمتی از وجود آنان را آتش زده اند . آتش زدن کشتزارها به غیر از آنکه چهره ای بدی از طبیعت را نشان می دهد و از طرفی باعث مشکلات زیست محیطی زیادی برای مردم و اکوسیستم منطقه خواهد شد . با توجه به اینکه اینجانب صحبتهای زیادی با بعضی از این کشاورزان جهت جلوگیری از این آتش زدن مزارع داشته ام ولی به دلیل اینکه بنده یک کشاورز زاده هستم تاکنون نتوانستم یک دلیل قانع کننده از آنان جهت این فعالیت های ضد محیط زیستی بشنوم ؛ ولی اینجانب دلایل بسیار دارم که این آتشزدن ها برخلاف میل خداوند و محیط زیست می باشد از طرفی دوست دارم اگر کسی نسبت به این آتشزدن ها دلیل قانع کنندهای دارد آن را منتشر کند تا صحنتهای آنان را بشنوم ؛ مخصوصا" اگر این مبحث علمی باشد که حتما" به شنیدن آن می ارزد و اما دلیل بنده در مخالفت با این نوع فعالیت به شرح ذیل می باشد 1 – آتشزدن مزارع با توجه به این که گاهی وسعت زمینها آتش زده خیلی زیاد می باشد باعث تولید حرارت ؛ دود و گرد غبار و گاز دی اکسید کربن می شود که هر سه مورد ذکر شده از آلاینده های زیست محیط می باشد که افزایش آنان در سطح کره زمین باعث خسارت جبران ناپذیری به محیط زیست شده است با توجه به بالا رفتن دمای کره زمین در چند دهه اخیر به علت سوخت وسوز مواد فسیل و همچنین اثر پدیده گلخانه ای گاز دی اکسید کربن که خود حاصل از سوختن مواد کربنی می باشد و همچنین با توجه به بالا بودن گرد غبار و دوده های حاصل از نقاص سوختن مواد انرژی در سطح کره خاکی وهمچنین آتش زدن و سوختن پسمانده های گیاهی در مزارع نیز باعث افزایش بیشتر میزان آلاینده دود و گرد غبار در فضا و سطح کره زمین می شود که همه اینها باعث افزایش آلایندهای زیست محیطی می گردد. 2 – ازخیلی قدیمها کشاورزان برای حاصلخیز کردن زمینها کشاورزی خود به زمین هایشان کود های حیوانی می دادند ( کود حیوانی در اصل همان باقمانده جذب نشده گیاهانی است که در معده حیوانات هضم نگردیده است ) و یا بعضی دیگر از مردم از بقایای محصولات کشاورزی که قابل استقاده در خوراک دامها نبوده مانند برگهای درختان ؛ کاه و علوفهای مازاد بر احتیاج خود را در مکانهای از زمین دفن می کردند وتا بعد از چند ماه این مواد در محیط بدون اکسیژن هوا تجزیه گردند و به نوعی از کود تبدیل شوند( که به کود برگ معرفند ) بعدا" این کود را به زمینهای کشاورزی خود اضافه می نمودند تا زمینهای آنان حاصل خیز شود ( در شهر تهران در مغازه های گلفروشی کود برگها به صورت بسته بندی به فروش می رود ) ولی کشاورزان می توانند به جای آتش زدن ساقه باقی مانده گیاهان و آنان را با در هنگام شخم زدن با خاک مخلوط کرده تا با گذشت چند ماه آنان تبدیل به کود برگ شوند که برای سال آینده کشاورزی مفید می باشد . 3- در یک اکوسیستم حیات زنده ؛ موجودات زنده در کنار هم زندگی می کنند در این اکوسیستم از تک سلولها تا گیاهان و جانوران و پرندگان در یک زنجیره غذای با هم زندگی می کنند حال مزارع نیز مجموعه های از یک اکوسیستم می باشند که باکتریها ؛ گیاهان ؛ حشرات ؛ جانوران و پرندگان در کنارهم زندگی می کنند حال اگر اشخاصی ناآگاهانه با آتش زدن محل زندگی این موجودات باعث از بین رفتن بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری گردند که این یک دیگر از صدمه جبران ناپذیر به محیط زیست می باشد ( اگر یک بار برای بازدید به مزارعی که در آتش سوخته اند مراجعه کنید به غیر از بقایای گیاهان به اسکلت انواع و اقسام مار؛ لاک پشت ؛ موش ؛ خرگوش ؛ گنجشگ ....... خواهی دید که در آتش زنده زنده سوخته اند ) آیا خداوند دوست دارد که مخلوقاتش زنده ؛ زنده در آتش بسوزند . 4 – در کنار مزارع و کشتزارها درختان زیادی با طول عمر بالا وجود دارند که برای به ثمر رسیدن این درختان زحمات زیادی کشیده شده است ؛ با توجه به وجود درختان جهت جذب دی اکسید کربن و دفع اکسیژن و بخار آب ؛ این درختان می توانند بزرگترین خدمت را به جهان هستی و محیط زیست بنمایند مخصوصا" در شهرهای بزرگ این درختان می توانند با جذب مقداری از آلودگیهای صدا ؛ گرد و غبار باعث کاهش این نوع آلودگیها هم بشوند و از طرفی در تابستانهای گرم به خاطر دفع بخار آب باعث جلوگیری از افرایش گرمای هوا در این فصل می گردند و باعث خنک شدن هوای شهر ها می شوند ؛ حال در هنگام آتشزدن مزارع با آن گرما شدید این درختان نیز شدیدا" آسیب می بینند و باعث از بین رفتن آنان می شود ( شاید اگر روزی کسی ادعا کند که هر درخت میلیونها تومان ارزش دارد حرف خلاف نزده است چون ثابت شده است میزان اکسیژنی که یک درخت تولید می کند اگر بخواهیم از طریق آزمایشگاهی تولید کنیم هزینه آن بسیار بالا می خواهد ) 5 – طبق تحقیقات دانشمندان برای تولید یک سانتیمتر خاک حاصلخیز به مدت هشتاد الی صد بیست سال زمان لازم است ؛ از طرفی یکی از عواملی که باعث فرسایش خاک می باشد حرارت و گرما می باشد حال ما با آتشزدن خاک باعث از بین رفتن مواد مغذی سطحی خاک می گردیم که پس از بین رفتن این مواد بعدا" می خواهیم با انواع و اقسام کود های شیمیائی که خود می توانند باعث آلودگی خاک و از بین رفتن مرغوبیت محصول گردند جبران کنیم در پایان توصیه می کنم اول با کار فرهنگی و صحبت کردن با آلوده کنند گان محیط زیست صحبت شود تا جلوی این فعالیتها توسط آنان گرفته شود و اگر کار فرهنگی ترتیب اثر نداد شاید لازم باشد یک مرجع قضائی همچون دادگستری به عنوان مدعی العموم از طرف مردم به این مشکل زیست محیطی ( با توجه به گفته های بالا ) به بررسی قضائی بپردازد و به این مشکلات رسیدگی کنند که اینقدر به خاطر افکار و سلایق شخصی به محیط زیستی این کشور که به همه مردم تعلق دارد حتی به آیندگانی که هنوز چشم به جهان نگشودن ستم نشود و همچنین از نیروی انتظامی و سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری می خواهم به عنوان بازوی های اجرائی قوه قضای کشور به این آتش زدن زمین های کشاورزی خاتمه داده شود تا باعث نبودی محیط زیست با دستان خود نباشیم .

هیچ نظری موجود نیست: