وای بر ما که ناچاریم همچنان در باره‌ی این که روز خوب است و آفتاب مفید است و اکسیژن برای ادامه‌ی حیات ضروری است، سخن بگوییم.
جناب مهندس درویش در وبلاگ مهار بیایان زایی به آدرس زیر خبری با این عنوان که " 15 هزار درخت 200 ساله بلوط در جنگلهای دنا در نوبت اعدام قرار گرفتن" منتشر کرده است .
http://biaban.darvish.info/archives/5314
با توجه به اینکه این خبر برای فعالان و دوستداران محیط زیست خیلی مهم می باشد و هم چنین برای محیط زیست کشور عزیزمان بسیار خطرناک می باشد لذا اصل مطالب نیز خدمت شما عزیزان ارسال میگردد و از همه خبرنگاران و فعالان محیط زیست و مسئولینی که می توانند در جلوگیری از قطع این همه درخت فعالان محیط زیست را یاری کنند در خواست کمک می نمائیم .
اصل مطلب
ماجرای تلخ سینه نمک را در منطقه حفاظت شده دنا یادتان هست؟ یادتان هست که ۲۵ هزار اصله درخت بلوط را به جرم قرار گرفتن در مسیر عبور پروژه گذر خط لوله گاز عسلویه به مرکز و شمال ایران قطع کردند و آنگاه پس از رسانه‌ای شدن موضوع و با شکایت سازمان حفاظت محیط زیست، به دستور دادستان کل کشور پروژه بعد از طی مسیر هفت کیلومتری متوقف شد.
اینک امّا خبر می‌رسد که گویا طبیعت‌ستیزان عزیز توانسته‌اند مجوزهای لازم را برای ادامه‌ی کشتار سبز خویش در این پاره‌ی منحصر به فرد زاگرس فراهم آورده و می‌خواهند معبر ۱۶ متری خود را با قطع دست کم ۱۵ هزار اصله درخت بلوط دیگر که عمر متوسط آنها بیش از ۲۰۰ سال ارزیابی شده است، ادامه دهند.
شوربختانه‌تر آن که حتا اداره کل منابع طبیعی کهکیلویه و بویراحمد را تهدید کرده‌اند که اگر مجوز قطع را صادر نکند، خسارت هم باید به طبیعت‌ستیزان عزیزتر از جان پرداخت کند!
این درحالی است که به گفته‌ی مدیرکل اداره محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد قرار بر بازنگری کارشناسی و انجام ارزیابی‌های زیست محیطی پروژه مزبور بوده و ایشان صراحتاً گفته بودند: خط لوله گاز با عرض ۱۶ متر از کریدور سابق در جنگلهای دنا خواهد گذشت و کریدور جدیدی لازم نیست.
یادمان باشد که داریم در باره‌ی کدام نگین بی‌بدیل ایران سخن می‌گوییم:
کافی است به یاد آوریم که تعداد ۴۴۰ گونه‌ی گیاهی (متعلق به ۶۲ خانواده) در منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی دنا شناسایی شده است که از این تعداد، ۱۲۳ گونه از اهمیت حفاظتی بیشتری برخوردار هستند، چرا که یا اندمیک بوده یا در معرض خطر، آسیب‌پذیر و یا نادر به شمار می‌روند (۲۸ درصد). بنابراین، افزون بر ۶ درصد از مجموع گیاهان آوندی کشور تنها در ۶ صدم درصد از خاک کشور تجمع یافته‌اند؛ به دیگر سخن، هر هکتار از خاک دنا، از منظر غنای پوشش گیاهی، ارزشی معادل ۱۰۰ برابر هر هکتار از خاک ایران دارد.
افزون بر آن، متجاوز از ۷۷ گونه‌ی پرنده (۱۵٫۶ درصد)، ۲۳ گونه‌ی پستاندار (۱۴٫۴ درصد)، ۳۵ گونه خزنده (۱۹٫۷ درصد) و ۲۰ گونه‌ی ماهی ( ۱۱٫۵ درصد) در محدوده‌ی مورد مطالعه شناسایی شده‌اند. یعنی در مجموع ۱۵۵ مهره‌دار در منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی دنا زیست می‌کنند که برابر است با ۱۵٫۴ درصد از کل مهره‌داران شناخته شده‌ی کشور. به سخنی دیگر، از منظر تنوع جانوری، هر هکتار از زیستگاه دنا، حدود ۲۵۷ برابر هر هکتار از خاک کشور ارزش دارد.
یعنی در مجموع میانگین ارزش گونه‌گونی زیستی گیاهی و جانوری هر هکتار از سرزمین دنا معادل ۱۷۹ برابر هر هکتار از خاک کشور است.
این دریافت به معنای آن است که تخریب یک معبر ۱۶ متری در چنین منطقه‌ای، درست مانند این است که معبری به عرض ۲۸۶۴ متر را بخواهیم در جنوب تهران پاکسازی و تخریب کنیم!
جناب مهندس درویش در وبلاگ مهار بیایان زایی به آدرس زیر خبری با این عنوان که " 15 هزار درخت 200 ساله بلوط در جنگلهای دنا در نوبت اعدام قرار گرفتن" منتشر کرده است .
http://biaban.darvish.info/archives/5314
با توجه به اینکه این خبر برای فعالان و دوستداران محیط زیست خیلی مهم می باشد و هم چنین برای محیط زیست کشور عزیزمان بسیار خطرناک می باشد لذا اصل مطالب نیز خدمت شما عزیزان ارسال میگردد و از همه خبرنگاران و فعالان محیط زیست و مسئولینی که می توانند در جلوگیری از قطع این همه درخت فعالان محیط زیست را یاری کنند در خواست کمک می نمائیم .
اصل مطلب
ماجرای تلخ سینه نمک را در منطقه حفاظت شده دنا یادتان هست؟ یادتان هست که ۲۵ هزار اصله درخت بلوط را به جرم قرار گرفتن در مسیر عبور پروژه گذر خط لوله گاز عسلویه به مرکز و شمال ایران قطع کردند و آنگاه پس از رسانه‌ای شدن موضوع و با شکایت سازمان حفاظت محیط زیست، به دستور دادستان کل کشور پروژه بعد از طی مسیر هفت کیلومتری متوقف شد.
اینک امّا خبر می‌رسد که گویا طبیعت‌ستیزان عزیز توانسته‌اند مجوزهای لازم را برای ادامه‌ی کشتار سبز خویش در این پاره‌ی منحصر به فرد زاگرس فراهم آورده و می‌خواهند معبر ۱۶ متری خود را با قطع دست کم ۱۵ هزار اصله درخت بلوط دیگر که عمر متوسط آنها بیش از ۲۰۰ سال ارزیابی شده است، ادامه دهند.
شوربختانه‌تر آن که حتا اداره کل منابع طبیعی کهکیلویه و بویراحمد را تهدید کرده‌اند که اگر مجوز قطع را صادر نکند، خسارت هم باید به طبیعت‌ستیزان عزیزتر از جان پرداخت کند!
این درحالی است که به گفته‌ی مدیرکل اداره محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد قرار بر بازنگری کارشناسی و انجام ارزیابی‌های زیست محیطی پروژه مزبور بوده و ایشان صراحتاً گفته بودند: خط لوله گاز با عرض ۱۶ متر از کریدور سابق در جنگلهای دنا خواهد گذشت و کریدور جدیدی لازم نیست.
یادمان باشد که داریم در باره‌ی کدام نگین بی‌بدیل ایران سخن می‌گوییم:
کافی است به یاد آوریم که تعداد ۴۴۰ گونه‌ی گیاهی (متعلق به ۶۲ خانواده) در منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی دنا شناسایی شده است که از این تعداد، ۱۲۳ گونه از اهمیت حفاظتی بیشتری برخوردار هستند، چرا که یا اندمیک بوده یا در معرض خطر، آسیب‌پذیر و یا نادر به شمار می‌روند (۲۸ درصد). بنابراین، افزون بر ۶ درصد از مجموع گیاهان آوندی کشور تنها در ۶ صدم درصد از خاک کشور تجمع یافته‌اند؛ به دیگر سخن، هر هکتار از خاک دنا، از منظر غنای پوشش گیاهی، ارزشی معادل ۱۰۰ برابر هر هکتار از خاک ایران دارد.
افزون بر آن، متجاوز از ۷۷ گونه‌ی پرنده (۱۵٫۶ درصد)، ۲۳ گونه‌ی پستاندار (۱۴٫۴ درصد)، ۳۵ گونه خزنده (۱۹٫۷ درصد) و ۲۰ گونه‌ی ماهی ( ۱۱٫۵ درصد) در محدوده‌ی مورد مطالعه شناسایی شده‌اند. یعنی در مجموع ۱۵۵ مهره‌دار در منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی دنا زیست می‌کنند که برابر است با ۱۵٫۴ درصد از کل مهره‌داران شناخته شده‌ی کشور. به سخنی دیگر، از منظر تنوع جانوری، هر هکتار از زیستگاه دنا، حدود ۲۵۷ برابر هر هکتار از خاک کشور ارزش دارد.
یعنی در مجموع میانگین ارزش گونه‌گونی زیستی گیاهی و جانوری هر هکتار از سرزمین دنا معادل ۱۷۹ برابر هر هکتار از خاک کشور است.
این دریافت به معنای آن است که تخریب یک معبر ۱۶ متری در چنین منطقه‌ای، درست مانند این است که معبری به عرض ۲۸۶۴ متر را بخواهیم در جنوب تهران پاکسازی و تخریب کنیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر