ای بابا محیط زیست را بی خیال
به فکر تاکسی سبز رنگی باش که قرار در آینده ( آخر عمری ) مخارج زندگی خودت و بچه ها را تامین کنی باش که آینده بعضی از ما بهتر از نماینده سابق مجلس نخواهد بود ...
«تجريش، تجريش... دو نفر» اين صداي راننده مسافربري نيست كه سال‌هاست به اين شغل روي آورده است بلكه صداي نماينده مجلسي است كه در ادوار گذشته مجلس به عنوان نماينده يكي از شهرهاي دورافتاده ايران به دفاع از حقوق آنها مي‌پرداخته است.
به گزارش بازتاب آنلاین تهران امروز نوشت:
«تجريش، تجريش... دو نفر» اين صداي راننده مسافربري نيست كه سال‌هاست به اين شغل روي آورده است بلكه صداي نماينده مجلسي است كه در ادوار گذشته مجلس به عنوان نماينده يكي از شهرهاي دورافتاده ايران به دفاع از حقوق آنها مي‌پرداخته است.
او اكنون به جاي كرسي سبز رنگ در هرم سبز بهارستان، صاحب تاكسي سبز رنگ تاكسيراني شده است كه هزينه كرايه خانه او و تحصيل فرزندانش را فراهم مي‌كند و چه بسا با تصويب طرح‌هايي كه اين روزها همكاران سابقش در مجلس در حال بررسي آن هستند، مانند هدفمند كردن يارانه‌ها، او مجبور شود به شغل دومي هم روي بياورد. مقصر كيست؟ هيچ نهاد مسئولي خود را مسئول آينده آنهايي نمي‌داند كه روزي براي گرفتن حقوق مردم حوزه انتخابي‌شان كوله بار سفر را بسته‌اند و به پايتخت آمده‌اند، هيچ مسئولي خود را در برابر مرد يا زني كه سال‌ها پيش به دنبال اخذ عنوان پرطمطراق نمايندگي مجلس، به ساختمان قرمز خيابان امام خميني يا هرم سبز بهارستان آمده بودند، مسئول نمي‌داند حتي اگر يكي از آنها اكنون محتاج هزينه درمان فرزندش باشد.
تهران‌امروز با توجه به نزديك بودن هفته مجلس شوراي اسلامي به بررسي وضعيت معيشت نمايندگان پس از دوران چهار ساله نمايندگي آنها پرداخته است. برخي نمايندگان در اين بررسي‌ها به مواردي اشاره كرده‌اند كه براي مردمي كه نمايندگان را داراي ثروت انبوه و زندگي مرفه مي‌دانند، غيرقابل انتظار است.
سعيد ابوطالب كه خود پيش از حضور در مجلس هفتم به عنوان مستند ساز شناخته مي‌شد، پس از دوران چهارساله نمايندگي بار ديگر به حوزه مستندسازي بازگشت و شغل ديگري را انتخاب نكرد. او در گفت‌وگو با تهران‌امروز درباره سكوت برخي نمايندگان پس از پايان چهار يا هشت سال نمايندگي، گفت: از مجلس كه بيرون آمديم، ديگر وظيفه‌اي نداشتيم. اگر حزب به معناي واقعي در كشور وجود داشت و من هم با عضويت در حزبي، داراي رسانه بودم و به‌طور حتم ظهور و بروز بيروني پيدا مي‌كردم.
ابوطالب در مورد تبعات ناشي از عدم وجود ساختار حزبي در كشور براي نمايندگان مجلس گفت: به دليل فقدان ساختار حزبي در كشور، برخي ازنمايندگان مجلس كمتر شناخته شده زماني كه از ساختار قدرت بيرون مي‌آيند، به مشاغلي مانند اداره سوپرماركت مي‌پردازند. من يكي از نمايندگان مجلس هفتم را مي‌شناسم كه پس از پايان دوران نمايندگي‌اش، از راه رانندگي زندگي خود را مي‌گذراند. يك نماينده، نويسندگي مي‌كند و نماينده ديگر به امور اقتصادي مي‌پردازد. شايد برخي هم كه پوست‌كلفت‌تر هستند، به كار سياسي مشغول شوند و هزينه آن را هم بپردازند. يكي هم مانند آقاي افروغ مجبور مي‌شود خود را بازنشسته كند تا بتواند آزادانه صحبت كند و وابستگي به منابع دولتي نداشته باشد.
ابوطالب با تاكيد براينكه مشاغل پس از نمايندگي، از واقعيات جامعه ماست، ادامه داد: تصوري نسبت به نمايندگان وجود دارد مبني بر اينكه حقوق آنها مادام‌العمر به آنان پرداخت مي‌شود اما اين موضوع صحت ندارد و شايعه است. بسياري از نمايندگان مجلس كه كارمند دولت يا بازنشسته نبوده‌اند، پس از پايان نمايندگي به بدنه اجتماعي بازمي‌گردند. بسيار نامطلوب است پس از پايان نمايندگي حتي به تلفن افرادي كه چهار يا هشت سال در تصميم‌گيري‌هاي مهم كشور نقش دا‌شته‌اند، پاسخي داده نمي‌شود و جوياي احوال آنان نمي‌شوند. نماينده‌اي را مي‌شناسم كه 02 سال نماينده مجلس بوده و اكنون به دنبال شغلي است تا هزينه پسران دانشجوي خود را كه در دانشگاه آزاد تحصيل ميكنند، بپردازد.
از حقوق كارگري تا حقوق وزيري
مريم بهروزي هم كه خود نماينده مجالس اول تا چهارم بوده است،اظهارات ابوطالب مبني بر روي آوردن برخي نمايندگان به مشاغلي مانند رانندگي را تاييد مي‌كند و مي‌گويد: طبق قوانين جمهوري اسلامي، منتخبان مردم در انتخابات مجلس براي 4 سال بر كرسي اين نهاد تكيه مي‌زنند و تنها حقوق نمايندگي خود را از مجلس دريافت ميكنند البته حضور آنها در مجلس جزو سوابق كاري آنها محسوب مي‌شود و پس از اشتغال در نهاد ديگري مي‌توانند اين مدت را به عنوان سابقه كاري خود ارائه كنند و پس از 03 سال بازنشسته شوند تا تامين اجتماعي دستمزدي را براي آنها مقرر كند. بر خلاف آنچه شايعه شده نه تنها حقوق نمايندگان مجلس مادام‌العمر نيست، بلكه هيچ مزايايي هم به آنها تعلق نمي‌گيرد كه درست هم همين است يعني اينكه چه لزومي دارد كه پس از پايان نمايندگي افراد، به آنها پولي داده شود؟ آنها پس از اين مدت كاري براي مجلس انجام نمي‌دهند كه درخواست حقوق داشته باشند.
بهروزي با يادآوري دور دوم مجلس شوراي اسلامي كه طرحي از سوي فواد كريمي مبني‌بر مادام‌العمر شدن حقوق نمايندگان و همچنين ارتقاي مدرك تحصيلي نمايندگان ارائه شده بود، اظهار داشت: در مجلس دوم هر دو طرح رد شد اما در مجلس هفتم، تنها با مادام‌العمر شدن حقوق نمايندگان مخالفت و با ارتقاي مدارك تحصيلي، موافقت شد. البته در مجلس دوم موضوع اشتغال نمايندگان در هر سازماني كه بخواهند هم مورد بررسي قرار گرفت كه بنده، يكي از مخالفان آن بودم چرا كه دليلي براي باج دادن و قائل شدن مزيت براي نمايندگان نمي‌ديدم البته اين طرح هم از سوي نمايندگان به بايگاني سپرده شد.
او در مورد ميزان حقوقي كه به نمايندگان مجلس اول تعلق مي‌گرفت، توضيح داد: در آن زمان برگه‌هايي ميان نمايندگان مجلس پخش شد تا ميزان حقوق پيشنهادي خود را در آن يادداشت كنند. اكثر نمايندگان نوشتند كه حقوق بايد برابر با حقوق يك كارگر ساده يا يك سپاهي باشد يعني حدود سه تا چهار هزار تومان. البته همه بر اين عقيده نبودند به نحوي كه برادر يكي از بزرگان در برگه پيشنهاد داده بود كه حقوق نمايندگان بايد برابر حقوق يك مهندس يا دكتر باشد كه با واكنش تند ديگر نمايندگان مواجه شد و برخي نمايندگان اين فرد را به انقلابي نبودن متهم كردند البته فضاي انقلابي مجالس اول و دوم بر اين پيشنهادات تاثير داشت.
بهروزي در پاسخ به اين سوال كه حقوق نمايندگان در چه مجلسي روند افزايشي يافت، اظهار داشت: در مجلس سوم و همزمان با تصويب نظام پرداخت هماهنگ، حقوق نمايندگان نيز افزايش يافت به نحوي كه حقوق آنها به معادل حقوق يك وزير رسيد. تفاوت حقوق نمايندگان مجلس اول با نمايندگان مجلس سوم، به فضاي سياسي آن دوره‌ها مربوط بود يعني فضاي انقلابي مجلس اول در مجالس بعدي رو به افول رفت.
اين نماينده سابق مجلس در مورد استفاده نمايندگان از خانه‌هاي سازماني در دوره‌هاي اول تا چهارم هم توضيح داد: سرآغاز ارائه خانه‌هاي سازماني به مشكلات امنيتي در اوايل انقلاب بازمي‌گردد. در آن زمان منافقين ترور شخصيت‌هاي نظام را در دستور كار قرار داده بودند لذا براي حفظ امنيت نمايندگان منازلي در بهارستان، خيابان امام‌خميني و محدوده انقلاب به آنها تعلق گرفت.
بهروزي كه خود تنها يك سال از خانه سازماني مجلس استفاده كرده و منزلش را در اختيار جنگزدگان قرار داده بود، در اين باره گفت: متاسفانه نمايندگاني بودند كه از اين منازل سوءاستفاده كردند يعني
منازل خود را اجاره مي‌دادند و به منازل مجلس مي‌آمدند.
ترجيح نماينده راننده به نماينده فرصت‌طلب
عماد افروغ هم كه به گفته ابوطالب براي داشتن فضايي به دور از دغدغه، پس از پايان مجلس هفتم از مناصب خود در وزارت علوم استعفا داده است، به تهران‌امروز گفت: پس از مجلس هفتم نياز داشتم كه خارج از دانشگاه باشم و دغدغه روشنفكري خود را دنبال كنم و همين كار را هم كردم و اكنون هم همين كار را انجام مي‌دهم.من دغدغه‌هاي علمي خودم را دنبال مي‌كنم البته نه در قالب رسمي بلكه در قالب منويات و تفكرات خودم.
اين پژوهشگر مسائل اجتماعي در مورد انتخاب شغل‌هايي مانند رانندگي از سوي نمايندگان مجلس پس از پايان دوره نمايندگي هم گفت كه مشكل ساختاري است و توضيح داد: متاسفانه از سال‌ها قبل از رابطه ثروت و قدرت رنج مي‌برديم و اقتصاد نفتي هم بر آن دامن مي‌زند. پس از انقلاب رابطه قدرت و منزلت هم به آن اضافه شد كه فرصتي براي انسان‌هاي فرصت‌طلب پديد آورده تا روي خود كار نكنند و منتظر فرصت‌هايي باشند تا از آن به نفع خود استفاده كنند.
افروغ با تاكيد بر اينكه افراد مشكلي ندارند اما ساختارها بر آنها اثر مي‌گذارند، افزود: من راننده تاكسي كه عزت‌مدارانه از امتيازات و رانت‌ها فاصله مي‌گيرند را به افرادي كه مي‌خواهند از كنار فرصت‌ها به نان و نوايي برسند، ترجيح مي‌دهم. دو ساختار قدرت-ثروت و قدرت-منزلت تا حدي زمينه را براي ايجاد فرصت براي فرصت‌طلبان آماده مي‌كند.
افروغ بر لزوم مبارزه با اين دو ساختار غلط تاكيد كرد و ادامه داد: برخي تحليل‌هاي درستي از دينداري و انقلاب اسلامي دارند و آفات آن را مي‌شناسند لذا از كنار اين فرصت‌ها عبور ميكنند البته فرصت‌طلبان از بي‌توجهي اين دسته افراد تعابير بدي مانند ريزش ميكنند و خود را مصداق رويش مي‌دانند در حالي كه عكس آن مصداق دارد.
آينده نامشخصي در انتظار نمايندگان منتقد است
شهربانو اماني نيز كه نايب رئيس مجمع ادوار مجلس است، نمايندگان مجلس را به سه دسته شاغلان دولتي و نيمه دولتي، نمايندگان داراي شغل آزاد و نمايندگان فاقد شغل تقسيم مي‌كند و ادامه مي‌دهد كه افراد داراي مشاغل دولتي با ورود به مجلس به‌عنوان مامور محسوب مي‌شوند لذا پس از پايان دوره نمايندگي به نهادهاي خود باز مي‌گردند.
افراد داراي مشاغل آزاد هم مي‌توانند براي يك دوره ديگر در انتخابات كانديدا شوند يا به سراغ مشاغل خود بازگردند. گروه سوم هم بار ديگر كانديدا مي‌شوند يا از طريق حضور در كميسيونهاي تخصصي، شغلي براي خود فراهم ميكنند.او با بيان اينكه اگر نمايندگان پس از چهار سال مواضعي متفاوت با دولت داشته باشند، دچار مشكلات عديده در مشاغل خود مي‌شوند، گفت: موحد ساوجي به مدت 02 سال در مجلس حضور داشت و عضو هيچ صندوق بازنشستگي هم نبود لذا پس از فوتش نتوانست مستمري براي بازماندگان بگذارد يا ملك آرا، نماينده دوره پنجم هم زماني كه فوت كرد تنها 091 هزار تومان حقوق بازنشستگي داشت بنابراين مشاهده مي‌كنيد كه نمايندگان حقوق بيشتري نسبت به ساير مشاغل ندارند و بعضا پس از پايان دوره چهارساله خود با مشكلات زيادي مواجه مي‌شوند.
اماني با اشاره به آينده نمايندگاني كه از شهرستان‌ها به تهران مي‌آيند، گفت: تنها درصد ناچيزي از اين نمايندگان پس از پايان دوره نمايندگي به شهرهاي خود بازمي‌گردند. برخي معتقدند آنها مي‌توانند با بازگشت به شهرهاي خود، تجارب‌شان را در آنجا هزينه كنند.اما من معتقدم زماني كه از تجارب نمايندگان در سطح كلان كشور استفاده نمي‌شود، چرا انتظار داريم آنها به شهرهاي خود بازگردند؟
البته در اين ميان برخي نمايندگان با استفاده از موقعيت خود در زمان حضور در كميسيونهاي تخصصي استفاده كرده و براي خود مشاغلي دست‌و پا كرده‌اند به عنوان نمونه صادق‌زاده، رئيس كميته مخابرات در مجلس هفتم بلافاصله پس از پايان دوران نمايندگي به‌عنوان مديرعامل يكي از شركت‌هاي خصوصي مخابرات انتخاب شد يا عشرت شايق به رياست كاخ سعدآباد رسيد.
فرمانداران مرفه‌تر از نمايندگان مجلس
محسن آرمين، نماينده دوره ششم مجلس ارائه حقوق سه هزار توماني به نمايندگان مجلس اول را منطقي ندانست و با اشاره به اينكه حقوق نمايندگان مجلس ششم به 005 هزار تومان رسيد، اظهار داشت:. نمايندگان مجلس وظيفه تصويب قانون را دارند. اگر نمايندگان را تامين نكنيم، آنها تحت نفوذ اين و آن قرار مي‌گيرند و مي‌توانند وارد هزار كار و زد و بند شوند لذا بايد منطقي و عاقلانه به اوضاع نگاه كرد. علي(ع) اسوه عدالت است كه مي‌فرمودند بايد كارگزاران آنقدر تامين شوند كه زمينه نياز به ديگران نداشته باشند. وي با اشاره به هزينه‌هاي جانبي نمايندگان به‌ويژه نمايندگان غيرتهراني اظهار داشت: آنها بايد دفتر كاري براي خود در حوزه‌هاي انتخاباتي‌شان اجاره كنند كه هزينه دارد و از سويي هر از چندگاهي بايد به حوزه انتخابيه خود سفر كنند كه تنها يك شهرستان نيست و شامل ده‌ها روستا و شهرستان مي‌شود.
وي با اشاره به اينكه ارائه اتومبيل با قيمت كارخانه به نمايندگان را از مجلس دوم به خاطر دارد، اظهار داشت: اين‌گونه مسائل منشأ سياسي دارد. همان‌گونه كه ديديد در جريان رقيب در مجلس ششم عنوان داشت كه چرا به نمايندگان پرشيا داده‌اند اما در مجلس هفتم ديديد كه اين پرشياها به زانتيا تبديل شد و در مجلس سوم هم خاطر دارم كه بهزاد نبوي به عنوان وزير صنايع در مجلس استيضاح شد و در آنجا از نمايندگان پرسيد كه كدامتان كمتر از دو ماشين گرفته‌ايد؟حقوق 005 هزار توماني نمايندگان مجلس ششم هم به يك ميليون و 005 هزار تومان رسيد.
حقوق نمايندگي از 0003 تا يك‌ميليون و 300 هزار
در ابتداي آغاز به كار مجلس شوراي اسلامي تا پايان دوره دوم، حقوق نمايندگان بين سه تا چهار هزار تومان متغير بود كه در مجلس سوم با تصويب هماهنگ‌سازي پرداخت به ناگاه حقوق نمايندگان مجلس از رشد چشمگيري برخوردار شد.
اين افزايش حقوق ناشي از نظام پرداخت هماهنگ تا دوره هشتم ادامه يافت به نحوي كه اكنون حقوق نمايندگان مجلس به يك ميليون و 003 هزار تومان رسيده است.
در حالي كه نمايندگان مجلس هشتم در آخر ماه بيش از يك ميليون تومان حقوق دريافت ميكنند، افراشته، رئیس سازمان اداری مجلس مي‌گويد: به جرات می‌توان گفت دریافتی تعداد قابل توجهی از نمایندگان محترم پایین‌تر از متوسط جامعه است. در حالي افراشته از حداقل حقوق براي نمايندگان سخن مي‌گويد كه متوسط دريافتي جامعه حدود 005 هزار تومان است .در مجلس هفتم هم نمايندگان كه حقوقي كمي كمتر از يك ميليون و نيم داشتند، خواستار افزايش حقوق خود شدند كه مركز پژوهش‌ها با مقايسه وضعيت معيشت نمايندگان دوره‌هاي مختلف با اين طرح مخالفت كرد. حقوق نمايندگان مجالس هفتم و ششم در حدود حقوق معاونان وزرا تخمين زده شده است.
پاي پياده‌اي كه ...
مجلس انقلابي اول و دوم، مجلسي بود كه كمتر كسي در آن تصور دريافت اتومبيل خدمت از مجلس را داشت و تمام نمايندگان از امكانات اتومبيل استفاده نمي‌كردند. بيشتر نمايندگان اين دو دوره مجلس با توجه به سكونت در حوالي مجلس، اكثرا با پاي پياده يا به‌وسيله ماشين‌هاي خدمت مجلس كه مختص رساندن نمايندگان به مجلس بود، به محل كار مي‌رفتند. حتي فضاي رعب ناشي از ترورهاي منافقين هم در آن زمان سبب نشد تا نمايندگان زيادي از مجلس اتومبيل اختصاصي داشته باشند. اما از دوره سوم به بعد نمایندگان دارای اتومبیل‌هایي شدند كه از مجلس به آنها رسيده بود. همين وضع تا مجلس هشتم ادامه پيدا كرد و اتومبيل‌هاي پرشياي نمايندگان مجلس ششم و پژو 504 نمايندگان مجلس پنجم به زانتياي مجلس هشتمي‌ها تبديل شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر