۱۳۸۸ بهمن ۱۷, شنبه

ادب مرد به ز دولت اوست

1 -نظری که مودبانه نبود
چند روز پیش دریک سایت زیست محیطی در قسمت پیشنهادات و نظرات خوانندگان ؛ نظری را مشاهده کردم که خیلی بی ادبانه نوشته شده بود با عرض پوزش از خوانندگان با توجه به اینکه این مورد در جاهای دیگر نیز تکرار شده است لذا این مطلب را به این موضوع اختصاص می دهم.
موضوع از این قرار بود که یکی از وبلاگ نویس ها زیست محیطی که چندین سال است فعال محیط زیست می باشد ( شخص وبلاگ نویس بنا به موقعیت شغلی او چندین سال است جلوی خیلی از معضلات و مشکلات زیست محیطی شهر تهران را گرفته است ) یک نظری را ارائه داده بود ولی خواننده عزیز و شخص نظر دهنده ( متاسفانه بی ادب ) به جای اینکه نظرش را بنویسد و اگر مخالفت با نظر نویسنده داشت آن را مودبانه ابراز نمائید خیلی بد برخورد کرده بود و کلماتی به کار برده بود که حتی این کلمات در سایت ها و وبلاگهای غیر اخلاقی کمتر به چشم می خورد.
2 -نظرات مردم در مورد محیط زیست
اگر تا ده سال پیش در یک اجتماعی قراربود در مورد محیط زیست سخنی گفته شود اگر مخاطبین شما قشر تحصیل کرده جامعه بودند شاید این سخنان خریداری داشت ولی اگر این مستمعین مردم عادی بودند این سخنان برایشان خسته کنند و بی مفهوم بود ولی در چند سال اخیر معضلات و مشکلات زیست محیطی باعث بروز مشکلاتی در زندگی مردم شده است و این مشکلات چنان در زندگی مردم تاثیر گذشته که دیگر کمتر کسی است که نداند هوای شهرها بزرگ آلوده به گازهای سمی می باشد و یا در بعضی از مناطق کشور بعضی از آبهای مصرفی آلوده به سرب و نیترات می باشد و یا ظروف پلاستیکی چقدربرای سلامتی و محیط زیست جامعه خطر دارد و دهها اما و اگر در مورد مشکلات زیست محیطی که هر روز باعث گرفتاری های برای مردم می شود.
ولی با توجه به روشنگری های موجود در مورد محیط زیست هنوزهم سه نگرش متفاوت نسبت به محیط زیست در میان مردم وجود دارد که عبارتند از :
الف – کسانیکه که به مشکلات زیست محیطی آگاهی دارند و به آن عمل می کنند : شاید برای خیلی از فعالین محیط زیست ؛ روزنامه نگاران و ارباب رسانه و بعضی از مسئولین مباحث زیست محیطی دیگر از شکل فانتزی و روشنفکرانه خارج شده است و در سطح یک پدیده معمولی در جامعه مطرح می باشد. این افراد فرهنگ استفاده صحیح از محیط زیست برایشان ملکه ذهن شده است و حتی در امور معمولی زندگی خود ؛ نیز ریزترین نکات زیست محیطی را مراعات می کنند و احتیاج نیست از ماموری بترسند تا نکات زیست محیطی را مراعات کنند .
ب - کسانیکه که به مشکلات زیست محیطی آگاهی دارند ولی به آن عمل نمی کنند : بعضی از افراد جامعه نیز به مشکلات زیست محیطی آگاهی دارند و می دانند محیط زیست دیگر فانتزی نیست ولی منافع شخصی و یا اجتماعی آنان ایجاب می کند که چشمان خود را بر روی مشکلات ببندند و اگر در حال آلوده کردن محیط زیست هستند به آلودگی های زیست محیطی خود ادامه می دهند.
ج - کسانیکه که به مشکلات زیست محیطی آگاهی ندارند و به آن عمل نمی کنند: این جماعت در کشور ایران زیاد می باشند زیرا شرایط معاش زندگی آنان و یا مشکلات فرهنگی و اقتصادی مثل پایین بودن سواد و یا در آمد اقتصادی ؛ باعث شده است وقتی برای فکر کردن به محیط زیست و مشکلاتش برایشان باقی نه ماند و نظرآنان نسبت به محیط زیست همان فانتزی بودن آن است و آنان جهت جلوگیری از روند تخریب محیط زیست هیچ علاقه ای از خود نشان نمی دهند. شاید آنان از نزدیک ناظر آلودگی هوا و آلودگی آب و غیره باشند ولی اکثرآنان فکر می کنند که یک شخص با مراعات نکات زیست محیطی نمی تواند جلوی این آلودگی زیست محیط را بگیرد و همیشه این سخن را به کار می برند که اگر من مراعات کنم دیگران مراعات نمی کنند و پس بهتر است که من خود را عذاب ندهم .
متاسفانه در این چند سال روند مشکلات و معضلات زیست محیطی در ایران نه تنها رو به کاهش نبوده است حتی کنترل نیز نشده است و در خیلی از موارد افزایش نیز یافته است و این نشانه آن است که اگر مردم و مسئولین به مشکلات زیست محیط بها می دانند شاید این مشکلات کاهش یافته بود یا لااقل قابل کنترل شده بود .
ولی سخن اصلی من با کسانی است که مشکلات محیط زیست کشور را می دانند و برای رفع این مشکلات تلاشی نمی کنند و یا اگر تلاش می کنند به علت بزرگ نمائی این مشکلات (بیش از حد معمول) باعث تنش های در جامعه می شوند . متاسفانه با شرایطی که در چند سال اخیر در سطح جامعه سیاسی ایران اتفاق افتاده است و چند دستگی که بین رجال سیاسی به وجود آمده است بعضی از سازمانهای و ادارات مختلف با تشکیل نهادی موازی (مخصوصا" موارد زیست محیطی ) عملکرد یکدیگر را زیر سوال می برند لذا این مشکل باعث قفل شدن امور شده است و همچنین بعضی از افراد مغرض با این دانایی که اگر درگیری در میان سازمانها بوجود آید آنان بعدا" می توانند از این آب گل آلود ماهی بگیرند و به اغراض خود خواهند رسید . برای مثال در شهر تهران دو تا نهادی که روی مشکلات شهری فعالیت می کنند شهرداری تهران و سازمان حفاظت محیط زیست می باشند اگر این دو تا ارگان بیایند به جای اینکه عملکرد همدیگر را زیر سوال ببرند در دو طرف یک میز مذاکره بنشینند و جهت رفع مشکلات زیست محیطی شهری به همدیگر همکاری کنند دیگر اشخاصی به خود این اجازه نمی دهند که در هنگام ابراز یک نظر این چنین نا جوانمردانه وی را مورد حمله قرار دهند و این شخص ناشناس که معلوم نیست هویتش کیست و از کجا خط می گیرد به صادق ترین جوانان این مرزو بوم با بدترین کلمات به ایشان توهین کند .



۱ نظر:

محمد درویش گفت...

:
هر چه می کشیم از همین عدم همدلی و ارجحیت منیتها است.
زنده باشی حسین جان.