آمارهای که فقط اعدادند

در ایران همیشه مشکل ارائه آمار وجود دارد و هر کس هر جای می خواهد یک بیلان کاری ارائه دهد حتما" یک آماری در آستین دارد که بدون هیچگونه پالایشی آن را از آستینش بیرون می آورد و ارائه می کند. حال برای ارائه دهنده آمار مهم نیست که کسانیکه این آمار را می شنوند پیش خود چه برداشتی از این آمار می کنند؛ مثلا" مسئول نمایشگاه کتاب در پایان کار نمایشگاه کتاب گفت :
بازدید کنندگان نمایشگاه کتاب امسال نسبت به سال گذشته یک میلیون افزایش داشته است یعنی نسبت به سال گذشته روزانه 125000نفر انسان ؛ نسبت به سال گذشته به جمعیت قبلی بازدید کننده نمایشگاه اضافه شده است. اگر این تعداد نفرات هر روز به استادیوم آزادی می رفتند هنوز برای 25000 نفر در استادیوم کمبود جا وجود داشت و اگر این تعدادنفر بخواهند با اتوبوس به نمایشگاه بیایند چیزی حدود سه هزار دستگاه اتوبوس بیشتر از پارسال در اطراف مصلا برای جابجای این نفرات تردد کردند.
ولی آیا  نسبت به سال گذشته وضعیت مصلا ( نمایشگاه کتاب )برای این تعداد بازدید کننده امکاناتی به مصلا اضافه شده است . بررسی نشان می دهد نه به خیابانهای اطراف مصلا چیزی اضافه شده و نه مترو رشدی به آن چنانی داشته و نه پارکینگی تازه ای در مصلا ساخته شده و همچنین مصلا نیز از نظر مساحت هیچگونه تغییری نداشته پس این جمعیت اضافه از کدام امکانات رفاهی استفاد کردندو شاید این میهمانان جزء اینکه باعث به درد سر افتادان بازدیدکنندگان قبلی شده اند کار دیگری انجام نداده باشند .
دوستی می گفت این نمایشگاههای که در بعضی از نقاط شهر به عنوان چند شنبه بازار برگزار می شود مشتریانی مخصوص دارد و کسانی بیشتر از این نمایشگاهها خرید می کنند که نه برنامه ای برای خرید دارند و همچنین بهدنبال اجناسی با قیمت ارزان و بدون آنکه کیفیت جنس مهم باشد می خواهند خرید کنند. ولی خرید کتاب یک امر فرهنگی و تخصصی می باشد و کسیکه برای خرید یک کتاب تخصصی به نمایشگاه می آید باید ساعتها بگردد تا انتشاری مورد نظری که آن کتاب را منتشر می کند پیدا کند و در آن دنیا انبوه جمعیت پیدا کردن یک کتاب دلخواه بدون برنامه مثلا پیدا کردن سوزن در انبار کاه می باشد.