در مورخه 26/1/1389 مطلبی در صفحه اول روزنامه کیهان با این تیتر "N.G.O ها ابزار نوین اربابان قدرت " به چاپ رسیده است که شخصی به نام خانم نژید آن را ترجمه کرده است در این نوشته سازمانهای مردم نهاد شناخته شده بین المللی را سازمانهای وابسته به دولتها معرفی می کند و حتی تشکلهای زیست محیطی را نیز جزء این سازمانها می داند.
ابتدا معرفی سازمانهای غیر دولتی
سال هاست كه سازمان هاي غيردولتي نقشي حائز اهميت در روابط بين المللي ايفا مي كنند. حقوق بشردوستانه بين الملل، حقوق بشر، حقوق آوارگان، عدالت بين المللي، كمك به توسعه، حمايت از محيط زيست و... كليه اين مباحث از ميان موضوعات بي شمار ديگر كه به تصويب معاهدات و يا ايجاد سازمان هاي دولتي بين المللي انجاميده اند، غالبا حاصل اقدامات مهم- مشهود يا پنهان- عوامل جامعه مدني، از جمله سازمان هاي غيردولتي و يا نهادهاي اين جامعه بوده است. اين سازمان ها استقلال از دولت ها و دستگاه هاي اجرايي و نيز نمايندگي شهروندان را در تعريف خود دارند، اما در واقع اغلب از يارانه هاي دولت ها بهره گرفته، يا از سوي شركت هاي چندمليتي تأمين مالي مي شوند و بدين سان به ابزاري براي تحقق بلندپروازي هاي فراملي اربابان قدرت و نيز اهرم فشاري براي ايجاد «اصلاحات» در ديگر كشورها تبديل گرديده اند. برخي از آنها نيز گرچه فاقد مشروعيت دموكراتيك هستند، اما سوداي شركت در «حكومت جهاني» را در سر مي پرورانند.
تاریخچه تاسیس سازمانهای غیر دولتی
سپس ایشان ادامه می دهد که به تاریخچه پیداش این سازمانها به اول قرن بیستم بر می گردد و تاثیر گذاری آن در حوزه ساسیت های داخلی سخن گفته است ولی آنان را عواملي فروگشا و گاه تسهيل كننده و تسريع كننده براندازي حكومت ها يا به عبارت ديگر، عناصري كليدي براي بسيج نيروهاي مخالف حكومت هاي رسمي تبديل مي گردند.
سپس ادامه می دهد امروز، شماري از اين سازمان ها- كه هم به صورت تهديد و هم در قالب فرصت براي دولت ها ظاهر مي گردند- عزم خود را براي شركت در «حكومت جهاني» جزم كرده اند.
ایشان به آمار سال 1995 اشاره می کند که تعداد این سازمانها را 29000 بوده است ولی ایشان اعتقاد دارد امروزه بیش 2 میلیون سازمانهای مردم نهاد در ایالت متحد وجود دارد و همین تعداد در هند و فقط در کشور کنیا هر سال حدود 240 هزار سازمان غیر دولتی تاسیس می گردد .
فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی
ایشان فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی را اینگونه معرفی می کند سازمان هاي غيردولتي به طور معمول در راستاي پيشبرد اهداف سياسي و يا اجتماعي، از جمله بهبود وضعيت محيط زيست، تشويق مردم و گروه ها به رعايت حقوق بشر، ارتقاي سطح رفاه اقشار محروم و آسيب پذير و يا ارائه طرح برنامه اي مشترك و جمعي عمل مي كنند. به عنوان مثال، سازمان «آكسفام» فعاليت خود را بر روي «فقرزدايي» متمركز ساخته، تسهيلات و مهارت هاي خود را در اختيار افراد فقير قرار مي دهد. «سازمان عفو بين الملل» كه بزرگترين سازمان حقوق بشر جهان به حساب مي آيد، نمونه ديگري از سازمان هاي مردم نهاد بوده، انجمني جهاني از مدافعان حقوق بشر تشكيل داده است. اين سازمان بيش از 5/1 ميليون عضو، حامي و مشترك در 150 كشور و مناطق مختلف جهان دارد. «انجمن بين المللي آزادي بيان» كه در سال 1992 تأسيس گرديده، يك شبكه جهاني است و بيش از 60 سازمان غيردولتي را شامل مي شود كه حق آزادي بيان را ترويج مي كنند.
با اين حال، شيوه هاي عمل اين سازمان ها با يكديگر بسيار متفاوت است. برخي از سازمان هاي غيردولتي عمدتاً به عنوان عامل نفوذ و لابي گر در سطح محلي يا جهاني عمل كرده، منافع دولت ها، بنيادهاي بين المللي و يا شركت هاي چند مليتي را در پس اقدامات خود دارند. برخي از اين سازمان ها نيز بودجه خود را از كشورهاي خارجي تامين كرده و به ابزار دست دولت هاي خارجي و يا چند مليتي ها براي دگرگون ساختن رژيم هاي سياسي كشورهاي خود تبديل شده اند.
معرفی سازمانهای غیر دولتی توسط کارشناسان
و ایشان پا را فراتر گذشت و سازمانهای مردم نهاد را بزرگترین سلاح سیاسی قرن بیست یک معرفی می کند و این جمله را از نقل قول از «سرگيي ماركوف»، «عضو دوماي روسيه»، معتقد است: «سازمان هاي غيردولتي بزرگترين سلاح سياسي قرن بيست و يكم اند!»
دراین نوشته سعی شده است که دیدی دو گانه به سازمانهای مردم نهاد داشته باشد مثلا" "تصويري كه جوامع ثروتمند از سازمان هاي غيردولتي در ذهن دارند، تصوير گروه هايي «مردمي» و «دلسوز جهان سوم و مستضعفان» به طور كلي است، اما آنها كه تجربه كشورهاي تحت سلطه را دارند، بخوبي مي دانند كه در بهترين وضعيت، سازمان هاي غيردولتي چنانچه به گونه اي منفي نيز عمل نكنند، نقشي بسيار مبهم ايفا مي كنند. علاوه بر اين، اين سازمان هاي غيرانتفاعي با ادعاهاي بشردوستانه خود پولي هنگفت به جيب مي زنند، به طوري كه درآمد سالانه مديران برخي از سازمان هاي كوچك و گمنام به سالانه 30 تا 100 هزار دلار بالغ مي شود، در حالي كه هماهنگ كنندگان بزرگ اين سازمان ها كاخ هايي مجلل در اختيار دارند و از وزارت دفاع كشورهاي مربوطه پول دريافت مي دارند. به عبارت ديگر، سازمان هايشان در واقع مراكز نفوذي اند كه در راستاي انتشار ايدئولوژي هژمونيك عمل مي كنند.
در این نوشته فقط به سازمانهای مردم نهاد خارج از کشور اشاره کرده است و در مورد فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی هیچگونه اشاره ای نشده است .
ابتدا معرفی سازمانهای غیر دولتی
سال هاست كه سازمان هاي غيردولتي نقشي حائز اهميت در روابط بين المللي ايفا مي كنند. حقوق بشردوستانه بين الملل، حقوق بشر، حقوق آوارگان، عدالت بين المللي، كمك به توسعه، حمايت از محيط زيست و... كليه اين مباحث از ميان موضوعات بي شمار ديگر كه به تصويب معاهدات و يا ايجاد سازمان هاي دولتي بين المللي انجاميده اند، غالبا حاصل اقدامات مهم- مشهود يا پنهان- عوامل جامعه مدني، از جمله سازمان هاي غيردولتي و يا نهادهاي اين جامعه بوده است. اين سازمان ها استقلال از دولت ها و دستگاه هاي اجرايي و نيز نمايندگي شهروندان را در تعريف خود دارند، اما در واقع اغلب از يارانه هاي دولت ها بهره گرفته، يا از سوي شركت هاي چندمليتي تأمين مالي مي شوند و بدين سان به ابزاري براي تحقق بلندپروازي هاي فراملي اربابان قدرت و نيز اهرم فشاري براي ايجاد «اصلاحات» در ديگر كشورها تبديل گرديده اند. برخي از آنها نيز گرچه فاقد مشروعيت دموكراتيك هستند، اما سوداي شركت در «حكومت جهاني» را در سر مي پرورانند.
تاریخچه تاسیس سازمانهای غیر دولتی
سپس ایشان ادامه می دهد که به تاریخچه پیداش این سازمانها به اول قرن بیستم بر می گردد و تاثیر گذاری آن در حوزه ساسیت های داخلی سخن گفته است ولی آنان را عواملي فروگشا و گاه تسهيل كننده و تسريع كننده براندازي حكومت ها يا به عبارت ديگر، عناصري كليدي براي بسيج نيروهاي مخالف حكومت هاي رسمي تبديل مي گردند.
سپس ادامه می دهد امروز، شماري از اين سازمان ها- كه هم به صورت تهديد و هم در قالب فرصت براي دولت ها ظاهر مي گردند- عزم خود را براي شركت در «حكومت جهاني» جزم كرده اند.
ایشان به آمار سال 1995 اشاره می کند که تعداد این سازمانها را 29000 بوده است ولی ایشان اعتقاد دارد امروزه بیش 2 میلیون سازمانهای مردم نهاد در ایالت متحد وجود دارد و همین تعداد در هند و فقط در کشور کنیا هر سال حدود 240 هزار سازمان غیر دولتی تاسیس می گردد .
فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی
ایشان فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی را اینگونه معرفی می کند سازمان هاي غيردولتي به طور معمول در راستاي پيشبرد اهداف سياسي و يا اجتماعي، از جمله بهبود وضعيت محيط زيست، تشويق مردم و گروه ها به رعايت حقوق بشر، ارتقاي سطح رفاه اقشار محروم و آسيب پذير و يا ارائه طرح برنامه اي مشترك و جمعي عمل مي كنند. به عنوان مثال، سازمان «آكسفام» فعاليت خود را بر روي «فقرزدايي» متمركز ساخته، تسهيلات و مهارت هاي خود را در اختيار افراد فقير قرار مي دهد. «سازمان عفو بين الملل» كه بزرگترين سازمان حقوق بشر جهان به حساب مي آيد، نمونه ديگري از سازمان هاي مردم نهاد بوده، انجمني جهاني از مدافعان حقوق بشر تشكيل داده است. اين سازمان بيش از 5/1 ميليون عضو، حامي و مشترك در 150 كشور و مناطق مختلف جهان دارد. «انجمن بين المللي آزادي بيان» كه در سال 1992 تأسيس گرديده، يك شبكه جهاني است و بيش از 60 سازمان غيردولتي را شامل مي شود كه حق آزادي بيان را ترويج مي كنند.
با اين حال، شيوه هاي عمل اين سازمان ها با يكديگر بسيار متفاوت است. برخي از سازمان هاي غيردولتي عمدتاً به عنوان عامل نفوذ و لابي گر در سطح محلي يا جهاني عمل كرده، منافع دولت ها، بنيادهاي بين المللي و يا شركت هاي چند مليتي را در پس اقدامات خود دارند. برخي از اين سازمان ها نيز بودجه خود را از كشورهاي خارجي تامين كرده و به ابزار دست دولت هاي خارجي و يا چند مليتي ها براي دگرگون ساختن رژيم هاي سياسي كشورهاي خود تبديل شده اند.
معرفی سازمانهای غیر دولتی توسط کارشناسان
و ایشان پا را فراتر گذشت و سازمانهای مردم نهاد را بزرگترین سلاح سیاسی قرن بیست یک معرفی می کند و این جمله را از نقل قول از «سرگيي ماركوف»، «عضو دوماي روسيه»، معتقد است: «سازمان هاي غيردولتي بزرگترين سلاح سياسي قرن بيست و يكم اند!»
دراین نوشته سعی شده است که دیدی دو گانه به سازمانهای مردم نهاد داشته باشد مثلا" "تصويري كه جوامع ثروتمند از سازمان هاي غيردولتي در ذهن دارند، تصوير گروه هايي «مردمي» و «دلسوز جهان سوم و مستضعفان» به طور كلي است، اما آنها كه تجربه كشورهاي تحت سلطه را دارند، بخوبي مي دانند كه در بهترين وضعيت، سازمان هاي غيردولتي چنانچه به گونه اي منفي نيز عمل نكنند، نقشي بسيار مبهم ايفا مي كنند. علاوه بر اين، اين سازمان هاي غيرانتفاعي با ادعاهاي بشردوستانه خود پولي هنگفت به جيب مي زنند، به طوري كه درآمد سالانه مديران برخي از سازمان هاي كوچك و گمنام به سالانه 30 تا 100 هزار دلار بالغ مي شود، در حالي كه هماهنگ كنندگان بزرگ اين سازمان ها كاخ هايي مجلل در اختيار دارند و از وزارت دفاع كشورهاي مربوطه پول دريافت مي دارند. به عبارت ديگر، سازمان هايشان در واقع مراكز نفوذي اند كه در راستاي انتشار ايدئولوژي هژمونيك عمل مي كنند.
در این نوشته فقط به سازمانهای مردم نهاد خارج از کشور اشاره کرده است و در مورد فعالیتهای سازمانهای غیر دولتی هیچگونه اشاره ای نشده است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر