امروز که در ایستگاه B.R.T در پایانه خاوران منتظر اتوبوس شرکت واحد بودم به مطلب چهل سال پیش تهران برخوردم . لذا لازم دیدم این موضوع را به اطلاع دوستان برسانم .
مطلب روزنامه اطلاعات روز سه‌شنبه 8 دي 1349، (برابر با 29 شوال 1390، 29 دسامبر 1970) نقل شده است
چيزي هست كه از مبدا شروع به حركت ميكند و بايد ماند و رسيدنش را ديد و اين‌جا يك مسئله مطرح است بايد تلاش بر اين باشد كه آن چيز در مبدا درجا نكوبد و تكرار نشود.
اتوبوس را مي‌گويم طبق آماري كه در چهار ماه پيش بدست آمده 2423 دستگاه اتوبوس از پنج صبح تا ده شب 2 ميليون و پانصد هزار مسافر را در تهران جابجا ميكنند.
آمار ديگري حاكي است كه در هر دقيقه در ميدان شهناز بيش از صد نفر به صف اتوبوس يك خط اضافه ميشود و در فاصلهزماني بين ساعت 5/7 تا 5/8 صبح شش هزار نفر احتياج به اتوبوس دارند و تنها به يكي از ميادين شهر كه در بالا نامش آمد ظرف 20 دقيقه 2 هزار مسافر وارد ميشوند و اگر هر اتوبوس براي 50 نفر كافي باشد در عرض اين 20 دقيقه ميدان شهناز بايد چهارصد اتوبوس را در خود بپذيرد.
باقبول اين گفته كه روزي 2 ميليون نفر از اتوبوس استفاده كنند و هر نفر لااقل 4 ساعت از وقتش در اتوبوس و براي اتوبوس صرف شود نتيجه اين ميشود كه روزي 8 ميليون ساعت وقت مردم را اتوبوس ميگيرد، در ماه دويست و چهل ميليون ساعت و در سال دو هزار و هشتصد و هشتاد ميليون ساعت وقت مردم كه بقولي طلاست و بظاهر مس هم نمي‌نمايد تلف ميشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر