۱۳۸۹ فروردین ۱۳, جمعه

شش سالگی با وبلاگ مهار بیابان زایی

پس از پانزده روز که از دنیای مجازی دور بودم ؛امروز که به اینترنت رسیدم اولین کاری که انجام دادم به وبلاگ مهار بیابان زایی مراجعه کردم تا ببینم در این ایام غیبت بنده ؛ جناب درویش چه نوشته اند. تازه فهمیدم که این وبلاگ روز گذشته وارد ششمین سالگرد خودش شده است . با توجه به اینکه بنده سال گذشته با جناب درویش و وبلاگ وزین مهار بیابان زایی آشنا شدم و همچنین سال گذشته از شخص جناب درویش و وبلاگ ایشان و از کسانیکه با ارائه نظرات خود دراین وبلاگ درسهای زیادی آموختم لذا این نوشته را با عجله تهیه کردم و امیدوارم روزی برسد که تمامی نیت های قلبی جناب درویش و مطالبی که این وبلاگ منتشر می شود بتواند جامه عمل به خود بپوشد .
با توجه به اینکه چند وقتی خواننده مطالب وبلاگ مهار بیابان زایی می باشم و از نزدیک با جناب درویش آشنا می باشم در مورد ایشان و وبلاگشان و خوانند گان این وبلاگ به این سه تا نتیجه رسیده ام :
الف – شخص درویش: جناب درویش از نظر شخصیت چند چند ویژگی خاص دارد که همه آن ویژگیها در همه افراد وجود ندارد
1 - ایشان خیلی مثبت فکر می کند .
2- ایشان دررشته تحصیلی درس خوانده  است که به آن علاقه دارد.
3 – به چیزی که می نویسد اعتقاد دارد .

4 – به چیزی که اعتقاد دارد به آن عمل می کند .
5 – ایشان مشاوری امین می باشد .
6- در پی گیری نقطه نظراتش جدی می باشد .
و خیلی از خصلت های خوب دیگر

ب – وبلاگ مهار بیابان زایی : وبلاگ مهار بیابان زایی در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی با توجه به اینکه سال گذشته بیش از 800 مطالب در این وبلاگ منتشر شده است (که همه این مطالب به روز و غیر تکراری می باشد ) و اکثرا" دردهای محیط زیست و منابع طبیعی جامعه می باشد و همچنین با توجه به میزان خوانندگان آن وبلاگ می توان گفت که این وبلاگ یکی از تخصصی ترین سایت های زیست محیطی و منابع طبیعی کشور می باشد که ایشان به تنهای و بدون دریافت هزینه از نهاد و سازمانی آن را اداره می کند. اگر شما به سایت ها سازمانهای دولتی و بعضی از روزنامه مراجعه کنید اگر اخبار تکراری آنان را کنار بگذاریم ( خبر های که در همه رسانه منتشر می شودو نقل قول از فلان خبرگزاری ) شاید در عرض سال سی عدد مطالب حسابی و به درد به خور در آنها پیدا نمی کنید. ولی این وبلاگ با تعداد مطالب و همچنین تعداد خوانندگان و کسانیکه نظرات خود را منتشر می کند بی نظیر است .
ج- نظرات ارائه شده در پی نوشت مطالب وبلاگ : در وبلاگ مهار بیابان زایی تعداد خواننده وجود دارد که با افکار مختلف به اظهار نظر می پردازند و این نظرات ارائه شده گاهی به یک جر و بحث واقعی بین نظر دهندگان تبدیل می شود و جناب درویش بدون آنکه نظری را سانسور کند ( مطالب توهین و ضد اخلاقی در مهار بیابان زایی جای ندارد ) این مطالب را منتشر می کند و گاهی نظرات ارائه شده از خود مطالب اصلی پربارتر است .
بهر حال جناب درویش با زحمات شبانه روزی چند ساله خود توانسته است در وبلاگش مخاطبینی را سیرآب کند که جای تشکر فراوان دارد ضمن خدا قوتی به ایشان ؛ امیدوار هستیم که ایشان و وبلاگشان هیچ وقت رنگی پیری به خود نبیند .



۵ نظر:

محمد درویش گفت...

سلام بر حسین عزیز ...
طبق معمول حسابی درویش را شرمنده محبتت کردی.
تلاش می کنم به آنچه که نوشته ای نزدیک شوم.
بهترین ها را برای تو، همسر عزیز و دختر و پسر نازنین و پاکنهادت آرزو دارم و امیدوارم سال 1389 برای همه علاقه مندان به طبیعت ایران، سالی پرنشاط و پرباران باشد.
درود ...

حسین عبیری گلپایگانی گفت...

جناب درویش با سلام
بنده یکی از شاگردان شما هستم و ادب حکم می کند وظیفه استاد شاگردی را به جا می آورم

عبداللطیف عبادی گفت...

اول ممنومم از ذکر خیری که از بنده در یکی از کامنتهای مهاربیابانزایی کرده بودید
یکی از نکاتی که دربارهء محمد درویش گفته اید این است که در همان رشته ای درس خوانده که به آن علاقه دارد . در واقع به یکی از مهمترین موضوعاتی که در جامعهء ما کسی به آن توجهی نمی کند بها داده اید . در جامعهء ایران عموم متصدیان امور با بر حسب اجبار و یا بر حسب اتفاق در موضع اداری خود قرار گرفته اند و رغبت و علاقه ای به کارشان ندارند . برای نمونه اگر از کارمندان و کارشناسان سازمان محیط زیست بپرسید اگر اختیار و قدرت انتخب داشتید کجا را برای کار انتخاب می کردید ، مطمئن باشید 99 درصدشان جایی غیر از سازمان محیط زیست را اسم می برند . حتی پزشکان ما هم علاقه ای به خدمت پزشکی ندارند. معلمهای ما هم از مدرسه نفرت دارند . در ایران شغل را صرفا" وسیله ای برای امراز معاش تلقی می کنند. محمد درویش اگر بنا و مکانیک و جوشکار هم میشد و یا اگر در بانک هم کار می کرد باز می رفت کنار گلها و درختها می نشست. یعنی عاشق طبیعت هست. در واقع جزو معدود آدمهایی که تصور می کنم دقیقا" در همان جای خودشان قرار گرفته اند

حسین عبیری گلپایگانی گفت...

جناب عبادی همه دوستان وبلاگ نویس اعتقاد دارند که جناب عالی یکی از نوابغی هستی که متاسفانه بنا به بعضی مشکلات (که در مورد سرنوشت خودت در وبلاگت نوشتی) نبود شاید از حضور شما خیلی خیلی بیشتر استفاده می کردیم بنده هنوز هم شما را یکی از گنجهای پنهان فعالان محیط زیست می دانم

محمد درویش گفت...

مخلصیم لطیف جان