۱۳۸۹ مهر ۵, دوشنبه

ويژه روز جهاني جهانگردي/ ضرورت مقابله با قاچاق گونه‌هاي جانوري

قاچاق حيوانات يا پرندگان کمياب از جمله مواردي است که تنوع زيستي جانوري را به شدت تهديد مي‌کند. اين گونه به منظور استفاده از پوست و يا تاکسيدرمي شدن قاچاق مي‌شوند

خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گردشگري ـ
 از سال 1980 تاکنون روز "27 سپتامبر" مصادف با "5 مهرماه" به نام "روز جهاني گردشگري " نام‌گذاري شده و بعضي از کشورها با برگزاري جشن ها و آيين هاي ويژه اين روز را گرامي مي دارند. با توجه به اينکه سال 2010 از طرف سازمان ملل "سال تنوع زيستي " نامگذاري شده، شعار روزجهاني گردشگري امسال نيز "گردشگري و تنوع زيستي "انتخاب شد.

رشد يک پديد شوم
از مواردي که در چند سال اخير بسيار اتفاق افتاده اين است که گاه در اخبار مي شنويم که در ساک يک مسافر مارهاي سمي و يا يک گونه جانوري يا يک گونه تمساح کشف شد، اين اخبار ناشي از پديده شومي به نام قاچاق انواع پرندگان کمياب و يا گونه هاي جانوري کمياب در جهان است که تنوع زيستي را به شدت تحت تاثير قرار داده است. اين افراد با شناسايي افراد قاچاقچي بين‌المللي و شناسايي مرزهاي که کنترل رفت و آمد افراد توسط نيروي انتظامي بر روي آنها کمتر است؛ دست به قاچاق حيات وحش زنده مي زنند.
چنانچه اين موارد ادامه يابد شايد تا چند سال ديگر نسل بعضي از گونه هاي جانوري در کشور منقرض گردد و دوباره مجبور شويم به دنبال ببر سبيري ؛ و شير هندوستان باشيم. بنابراين ضروري است که مردم منطقه در صورت مشاهده چنين فعاليتهاي با کمک گرفتن از نيروي هاي نظارتي مانند سازمان حفاظت محيط زيست و يا نيروي انتظامي جلوي چنين مواردي را بگيرند همچنين نيروي هاي حراستي فرودگاه ها و مرزي هاي خاکي با مجهز شدند به تجهيزات بازرسي پيشرفته از قاچاق گونه‌هاي تنوع زيستي جلوگيري کنند.
ديگر چالشهاي زيست محيطي
با توجه به اينکه ايران به علت پهناوري و وجود قوميت هاي مختلف و همچنين داشتن انواع و اقسام منابع طبيعي از قبيل کوه ؛ دشت ؛ صحرا ؛ بيابان ؛ کوير ؛ دريا و درياچه؛ رودخانه و باتلاق وغيره همچنين وجود تعداد زيادي از آثارهاي تاريخي ؛ فرهنگي و طبيعي يکي از بزرگترين کشورهايي است که مي تواند تعداد زيادي گردشگر و توريست را پذيرا باشد ولي حضور گردشگر چالشهاي زيادي را براي محيط زيست به همراه داشته است که بعضي از اين چالشها توسط دولت انجام مي شود و بعضي نيز توسط خود گردشگر به وجود مي آيد.

دولتها به علت مشکلات اقتصادي مايلند که جهت رفع اين مشکلات از هر منبعي کسب درآمد كنند که از جمله يکي از راه هاي کسب در آمد هم گردشگري و توريسم است. ولي از طرفي اين گردشگر وقتي حاضر به خرج کردن پول خود مي‌شود که بتواند بيشترين لذت را در ايام مسافرت داشته باشد لذا دولتها دوست دارند که هر امکاناتي براي آنان فراهم كنند مثل ساخت هتل ؛ پناهگاه ؛ مجتمع هاي پذيراي ؛ راه اندازي تله کابين در مناطق کوهستاني و يا جاده سازي و تخريب در مناطق بکر طبيعت و همچنين فراهم نمودن شکار در مناطق حفاظت شده كه همه اينها مي تواند باعث تخريب محيط زيست شود. متاسفانه در مناطق گردشگري ايران از سواحل دريا به وسيله اشخاص خاص تصرف شده است و وجود زباله هاي فراوان در سواحل و تخريب جنگلها جهت ساخت ويلا و هتل ها و همچنين تصرف حاشيه هاي رودخانه ها و همچنين ساخت ساز در مناطق کوهستاني و غيره باعث شده اند که بزرگترين چالشهاي زيست محيطي به سبب توسعه گردشگري ناموزون پديد آيد.

گردشگران و توريست ها نيز خود مي توانند از عوامل تخريب محيط زيست باشند. اگر توريست يا گردشگر آداب و فرهنگ محيط زيست را مراعات نکنند و بخواهند فقط به علت داشتن پول در مناطق بکر و طبيعي از جمله در مناطق کوهستاني و يا در مناطق جنگلي جهت رفاه و راحتي خود به تخريب محيط زيست به پردازند ( مثلا" ريختن زباله هاي خود در طبيعت و يا روشن نمودن آتش در جنگلها و يا آسيب رساندن به حياطت وحش غيره ) مي توانند خود از عوامل تخريب محيط زيست باشند.

هیچ نظری موجود نیست: